به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تنکابن ۲۴» امام (عليه السلام) در اين حکمت پربار به پنج موضوع از مهم‌ترين مسائلى که در زندگى انسان سرنوشت‌ساز است و اهميت فوق‌العاده‌اى دارد با تأکيد اشاره مى‌کند. نخست مى‌فرمايد «شما را به پنج چيز سفارش مى‌کنم که اگر براى تحصيل آن شتران راهوار را به سرعت حرکت دهيد (و به همه جا برويد) سزاوار است»؛ (أُوصِيکُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الإِبِلِ لَکَانَتْ لِذلِکَ أَهْلاً).
«ضَرَبْتُمْ إلَيْها آباطَ الاْبِلِ»؛ زير بغل شتران را بزنيد، کنايه از نهايت تلاش و کوشش در اين راه است، زيرا هنگامى که مى‌خواستند شتر را با سرعت به سوى مقصد حرکت دهند به يکى از نقاط حساس بدن او از جمله زير بغل ضربه مى‌زدند تا با سرعت حرکت کند.
آن گاه به بيان آن پنج مورد يکى پس از ديگرى پرداخته، مى‌فرمايد: «هيچ يک از شما جز به پروردگارش اميدوار نباشد (و دل نبندد)»؛ (لا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْکُمْ إِلاَّ رَبَّهُ).
زيرا اولاً: مسبب الاسباب خداست و بر اساس توحيد افعالى معتقديم: لا مؤثر فى الوجود الا الله؛ همه چيز به فرمان او و رشته تمام امور در قبضه قدرت اوست، بنابراين چه بهتر که انسان آب را از سرچشمه بگيرد و هر چه مى‌خواهد از او بخواهد و سرنوشت خود را در تفکرى شرک‌آلود در دست ديگرى نبيند. ثانيآ به فرض که ديگران هم سرنوشت‌ساز باشند، خضوع و تواضع در برابر غير خدا ذلت است و در برابر پروردگار عزت.
انتهای خبر/
