به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تنکابن ۲۴» «خیر و نیکی واقعی این نیست که مال و فرزندانت زیاد شوند، بلکه خیر آن است که علمت زیاد شود، بردباریت بزرگ گردد و در عبادت پروردگارت به مردم مباهات کنی؛ اگر خوبی کردی خدا را شکر کنی و اگر بدی کردی طلب آمرزش نمایی. و خیری در دنیا نیست مگر برای دو نفر: کسی که گناهی کرده و با توبه آن را جبران می‌کند و کسی که در کارهای خیر شتاب می‌کند.»
این حکمت به این معناست که خیر و نیکی واقعی در امور مادی خلاصه نمی‌شود، بلکه در دانش، بردباری و عبادت واقعی نهفته است. همچنین، این حکمت بر اهمیت توبه و سرعت در انجام کارهای خیر تأکید می‌کند.
شرح بیشتر:
افزایش علم: علم واقعی، علمی است که به عمل منجر شود و انسان را به سوی کمال سوق دهد.
بزرگی حلم: حلم به معنای بردباری و خویشتن‌داری است و نشان‌دهنده قدرت درونی انسان در برابر سختی‌ها و مشکلات است.
مباهات به عبادت: این به معنای افتخار به بندگی خدا و انجام اعمال نیک در برابر دیگران است، نه ریاکاری، بلکه به عنوان الگویی برای دیگران.
توبه و سرعت در خیر: توبه نشان‌دهنده پشیمانی از گناه و تلاش برای جبران آن است و سرعت در خیر نشان‌دهنده اهمیت دادن به کارهای نیک و بهره‌گیری از فرصت‌ها.
انتهای خبر/
