به گزارش تنکابن24،  مرضیه محبی فرزند استاد محب علی محبی که سفالگری را از پدرش به ارث برده است در گفتگو به خبرنگار ما اظهار کرد: مرضیه محبی هستم متولد ۱۳۶۸ ساکن دهکده ی سفال بابامحب در سیاهگل چال تنکابن، استان مازندران. سفالگری را بعد از اتمام مقطع ابتدایی به دلیل علاقه زیادی که به سفالگری داشتم نزد پدرم، استاد محب علی محبی که از اساتید مطرح و مفاخر سفاگری هستند آغاز نمودم و بعدها از مکتب اساتید بنام و خوش ذوق و خوش ایده و نوآور استادی کامل گرفتم.

محبی در مورد تاریخچه سفالگری و سوابق کاری خود و خانواده هنرمند خویش گفت: سفالگری در خانواده ی ما قدمت ۴٠٠ ساله دارد و اجداد ما ۴ قرن است که سفالگر هستند. اجدادم در گیلان سفالگر بودند در اوایل ۱۳٠٠شمسی به مازندران شهرستان تنکابن مهاجرت کردند و سفالگری را در اینجا ادامه و رونق دادند، جا دارد که بگویم پدرم استاد محبی بزرگ نقش بسزایی را در حفظ و اشاعه ی این هنر اصیل ایفا نمودند و آن را به تمام فرزندان خود و فرزندان برادر خود تعلیم و آموزش دادند. امروز محل کار ما به صورت یک دهکده ی سفال در مازندران و کشور شناخته می شوند و مسافران و گردشگران زیادی از سراسر کشور به این دهکده سفر میکنند. پدرم استاد محب علی محبی ۶۸ سال مشغول به سفالگری هستند. در سال ۱۳۶۵ در آزمونی که در شهر زنوز انجام شد در بین ۵۰۰ سفالگر از نمونه های کشوری انتخاب شدند.

وی در مورد سبک سفالگری عنوان کرد: همه سفالگران این دهکده از جمله خودم از سبک استاد محب بزرگ، پیروی می کنند و بعدها از تلفیق سبک مدرن و نو با سبک استاد محب کار می کنیم.  آفرینش و خلق کردن یکی از زیباترین کارهای دنیاست زیرا تبدیل به شادی و امید می شود محققان امروزه به این نتیجه رسیدند که سفالگری باعث افزایش تمرکز و اعتماد به نفس و بهترین ورزش برای ذهن و بدن به شمار می رود و یکی از فعالیت های مفید برای رسیدن به آرامش توصیه می شود با این تفاسیر، سفالگری امروز رونق بیشتری گرفته و طرفداران زیادی پیدا کرده، علاقه مندان زیادی را به فراگیری آن جذب کرده است.

این هنرمند افزود: بیشتر کسانیکه به هنر علاقمندند و درک و ذوق هنری بیشتری دارند مشتری های وفادار ما هستند. درضمن سفال ها رتبه بندی می شوند و رتبه های یک هنری علاقمندان خاص خودش را دارد و رتبه های بعدی هم به ترتیب مختص مشتری های دیگر خواهد بود.

محبی از جمله مشکلات و معضلات این هنر باستانی را کمبود امکانات و فقدان تجهیزات مدرن که باعث کاهش تولید می گردد دانست و حال صنعت سفالگری را اینگونه توصیف کرد: نمیتوانم حال صنعت سفالگری را توصیف کنم ولی اگر بخواهیم سفالگری را زنده و پایدار بداریم، نیازمند حمایت سازمان میراث فرهنگی هستیم تا نسل جدید گرایش بیشتری به این رشته داشته باشد.

 در ادامه وی اضافه کرد: من از ۲۰ سالگی مشغول به کار سفالگری هستم و آثار زیادی در طول این سالها تولید و در نمایشگاه های زیادی شرکت کردم و آثاری هم از من به ثبت ملی رسیده است و تا کنون پنج اثر مهر اصالت دریافت کرد و همچنین بزرگترین خمره ی سفالی جهان توسط استاد محب بزرگ ثبت یونسکو شد.

این هنرمند در پایان خواستار حمایت های دولت و سازمان میراث فرهنگی و همچنین پرداخت تسهیلات با بهره ی کم برای صنعتگران و هنرمندان سفال جهت بهبود وضعیت کسب و کار شد و خاطز نشان کرد: متاسفانه دهکده سفال بابا محب با وجود مسافران و گردشگران بی شمار از داشتن یک جاده ی مناسب بی بهره است که موجب گلایه گردشگران می شود.

خبرنگار: حدیثه علیزاده