
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تنکابن ۲۴ به نقل از «بلاغ» شهید سردار سرلشگر حاج «حسین بصیر» بیست و چهارم فروردین ۱۳۲۲، در شهرستان فریدونکنار به دنیا آمد. پدرش محمد حسن نام داشت. از سوی سپاه وارد جبهه شد و در تاریخ دوم اردیبهشت ۱۳۶۶، در ماووت بر اثرجراحات وارده به بدن به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای معصوم زاده شهرستان فریدونکنار به خاک سپرده شد.
آدمیت، به اسکلت آدم بودن نیست
فرازی از وصیت نامه شهید سردار سرلشگر حاج «حسین بصیر»
شكر مي كنم در اين مقطع زماني، فردي هستم كه گر چه شايد گناهكار باشم ولي در جايي هستم كه رزمندگان عزيزمان در اين مكان مقدس حضور دارند. شهدايمان هم در اينجا حضور داشته اند.
ما در كنار رزمندگان عزيز هستيم و من خودم را قطره اي مي دانم از درياي بيكران رزمندگان. خود را رزمنده به حساب نمي آورم؛ چرا؟ براي اينكه جرأت ندارم كه بگويم يك رزمنده هستم. والسلام
اما روی سخنم با فرزندانم:
جگرگوشهگانم، پارههای تنم عنان صبر را در کف گرفته و به یاد رقیه حسین (ع) سختیهایی که فرزند دلبند و بزرگوار شهید کربلا متحمل شد باشید رقیة عزیز تازیانه خورد، سیلی خورد، پیاده با پای برهنه روی سنگ و خار، دوید ولی طاقتش طاق نشد.
میوههای دلم فرصت نشد، موقعیتی دست نداد که محبتم را به شما ابراز کنم و میزان علاقهام را به شما بفهمانم، دلم میخواست در کنار شما توقف کنم ولی امروز جای توقف نبود دلم میخواست پیش شما باشم ولی مسألة انقلاب بود و اسلام، دلم میخواست خندههایتان را ببینم ولی نالههای بچههای بابا از دست داده آرامم نمیگذاشت، دلم میخواست با شما بازی کنم ولی یاد آن بچهها که بابا در کنارشان نبود مرا به آتش میکشید.
میدانم شما به من حق میدهید ولی میخواهم به عنوان تذکر بگویم روزگاری است که نفس اسلام یعنی جان اسلام جان انقلاب و امید مسلمین و ناموس ملت غیور ایران، در خطرو است، مورد تاخت و تاز لشکریان ابرهه زمان، نمرود ونمرودیان وفرعون وفرعونیان است.
آدمیت، به اسکلت آدم بودن نیست بلکه رفتار، کردار وگفتار او معرف شخصیت او، معرف حیثیت او، معرف مقام ومنزلت اوست. بنابراین جگر گوشههایم همواره در خط امام باشید. گوش به فرمان امام باشید. هر وقت دلتان تنگ شد با مادرتان سر مزارم به دیدن من بیائید امید من به شماست.
انتهای خبر/